Żywność podczas wojny

Pieczywo kiedyś stanowiło podstawę wyżywienia. Jego brak prowadził nie tylko do głodu, ale był ostateczną bronią w walce zbrojnej z przeciwnikiem. Okazało się, że taka taktyka wróciła do użytku w naszych czasach.

Rok temu rosyjskie wojska zaciekle atakowały elewatory zbożowe w Ukrainie, licząc na wzrost fali głodu w Afryce, zwiększenie fali emigracji Afrykanów do Europy, a w związku z tym nasilenie problemów migracyjnych państw Europy. Europa byłaby zajęta sama sobą, a nie wojną w Ukrainie, którą można by było dalej po cichu bombardować. Trzeba było niezwłocznych, ale trudnych rozmów z Turcją, żeby uruchomić szybki kanał transportu zebranej pszenicy. Otworzyć ukraińskie porty i zabezpieczyć spokojny transport przez Morze Czarne. Taka sytuacja może się powtórzyć w tym roku.

Żywność zastępcza

Uniemożliwienie zbiorów oraz transportu morskiego pszenicy ukraińskiej może mieć poważne reperkusje. Mamy zatem klasyczny przykład wojny chlebowej. Jednak na szczęście czasy się zmieniły. Obecnie istnieje wiele innych rodzajów pożywienia. Już dla konserwatystów szokujący jest sektor alternatywnej żywności. Można się z tego śmiać, ale w tej krytycznej sytuacji obrany kierunek zmian i badań okazuje się jak najbardziej słuszny, choć szokujący. Żywność alternatywna ma coraz większe znaczenie i  jest niezależna od ruchów wojennych. Staje się potrzebą chwili, wytrąca dyktatorom stare oręże walki. Nie po raz pierwszy w historii. Tak było już podczas obu wojen światowych. To wtedy powstało pojęcie żywności zastępczej. Pojawiła się cykoria zamiast kawy, margaryny zamiast masła. Stosowano różne zamienniki tradycyjnego jedzenia, które w wyniku działań wojennych stawało się niedostępne. Niektóre z nich na stałe weszły do naszego jadłospisu.

„Głodomor”

Najtragiczniejszym wydarzeniem najnowszej historii był tzw. „głodomor” zastosowany w latach 30. przez ZSRR w stosunku do Ukrainy. 18 listopada 1932 roku władze sowieckie nakazały chłopom w Ukraińskiej SRR zwrot zaliczek ziarna uzyskanych przy wykonywaniu planów dostaw. 20 listopada ustanowiono kontyngenty mięsne. Chłopi, którzy nie byli w stanie wyrobić norm dostaw ziarna, mieli oddać je w formie żywego inwentarza. 28 listopada wprowadzono system „czarnych tablic”: wsie, które nie wykonały planów dostaw, miały oddać ich piętnastokrotną normę. Co w praktyce oznaczało zamienienie tych wsi w strefy śmierci.

24 grudnia Stanisław Kosior, Stroganow i Aleksiejew polecili władzom lokalnym wywieźć w ciągu pięciu dni, w poczet kontyngentu zbożowego ze wszystkich kołchozów, które nie wywiązały się z „chlebozagotowoku”. Wszystkie bez wyjątku obecne tam rezerwy zbożowe, w tym i zboże przeznaczone na zasiewy. Wszystkich, którzy by sprzeciwiali się temu postanowieniu, w tym i komunistów, należało aresztować i oddać pod sąd. Wszystkich przewodniczących kołchozów i inne osoby odpowiedzialne należało ostrzec, że jeżeli po upływie wskazanego terminu w ich kołchozach będą jakieś niewywiezione lub ukryte zapasy zbożowe, pociągnięci zostaną do odpowiedzialności karnej. W rezultacie lokalni działacze, wsparci przez wojska wewnętrzne OGPU i oddziały Armii Czerwonej, prowadzili akcje szukania ukrytego zboża, które prowadziły do zabierania zboża przeznaczonego na siew, a także zapasów niezbędnych do wyżywienia rodzin chłopskich.

Wielki Głód

Wielki Głód cywilizacyjnie wyniszczył Ukraińców. Celem Józefa Stalina było ich doszczętne zniszczenie, tak by naród ukraiński nigdy więcej nie miał szansy pretendować do roli niezależnego państwa. 16 stycznia Biuro Polityczne KC KPZR zatwierdziło ostateczny plan poboru zboża dla Ukrainy – 260 milionów pudów. Plan „miał zostać wykonany za wszelką cenę”, nie były brane pod uwagę żadne taryfy ulgowe. Kierownictwo radzieckie potwierdziło, że jest gotowe na powolną i bolesną śmierć oraz na moralne złamanie milionów osób w imię „świetlanej komunistycznej przyszłości” dla szarych bezimiennych mas.

22 stycznia 1933 r. sporządzono Dyrektywę KC KPZR „O zapobieganiu masowym wyjazdom głodujących chłopów po żywność”. Zabroniono wyjeżdżać poza granice Ukrainy Radzieckiej oraz Kubania. Okres od stycznia do lipca 1933 r. był najcięższy pod względem liczby ofiar. Szczyt zgonów przypadł na czerwiec 1933 r. W czasie Wielkiego Głodu śmierć poniosły miliony Ukraińców.

Czytaj także: Chwasty w cukiernictwie i lodziarstwie

Produkty

Loading...

Sklep

Cukiernictwo i Piekarstwo (prenumerata)

Cukiernictwo i Piekarstwo (prenumerata)

194,00 zł

zawiera 8% VAT, bez kosztów dostawy

Kup teraz
Cukierniczo-piekarskie receptury 2022

Cukierniczo-piekarskie receptury 2022

75,00 zł

zawiera 5% VAT, bez kosztów dostawy

Kup teraz
Cukierniczo-piekarskie receptury 2021

Cukierniczo-piekarskie receptury 2021

75,00 zł

zawiera 5% VAT, bez kosztów dostawy

Kup teraz
Dekoracje cukiernicze. Krok po kroku (e-book)

Dekoracje cukiernicze. Krok po kroku (e-book)

59,00 zł

zawiera 5% VAT, bez kosztów dostawy

Kup teraz